8.02.2005

 

DeSeRtOr

Pero non pode deixar de pensar nel.
Cruzoúselle
e tenno clavado
gravado
a ferro
na mente
Na tarde quente
pero ventosa
corría o vento entre
as pedras
e un pensamento
se esvaía
e voltaba
Vivira o mesmo en París
hai 100 anos
nunha tasca mal iluminada
con música de violíns
de fondo
O Mesmo
Pero a historia agora era diferente
Porque a imposiblidade
de olvidalo
era enorme
Máis que as ganas de viaxar
Lonxe
A París hai 100 anos
Cando case afogara no Sena
e a viñera buscar
un rapaciño
que pasaba x alí
que a rescatou
chamábanse
eran iguais
Era probable que estiveran feitos
para
estar xuntos
Dende o comezo dos tempos
Terrible
Imposible
Fora princesa
Fora pirata
Fora
fóra...

Comments: Publicar un comentario

<< Home

This page is powered by Blogger. Isn't yours?